SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3126)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Passíusálmar 32Um það visnaða og græna tréðBálkur:Passíusálmar
Fyrsta ljóðlína:Greinir Jesús um græna tréð
Höfundur:Hallgrímur Pétursson
bls.32r--v
Viðm.ártal:≈ 1650
Tímasetning:1659
Flokkur:Sálmar
Skýringar
Með lag: Nú látum oss líkamann grafa
1. Greinir Jesús um græna tréð,getur hins visna einninn með. Við skulum, sál mín, skoða á ný skýran lærdóm í máli því.
2. Frjóvgunareikin vökvuð, væn,vel blómguð stóð með laufin græn þegar á jörðu sást til sanns son Guðs íklæddur holdi manns.
3. Lífsins ávöxtu ljúfa bar,læknaði Jesús sóttirnar, frá djöfli leysti og dauðans pín, daufum gaf heyrn en blindum sýn.
4. Af hvörri grein draup hunang sætt,hjálpræðiskenning fékk hann rætt. Öll hans umgengni ástúðleg angraðar sálir gladdi mjeg.
5. Guði var þekkt það græna tréð;glöddust himnar og jörðin með. Í hans fæðing það vitnast vann og við Jórdan þá skírðist hann.
6. Réttlætis allan ávöxt bar,inn til krossdauða hlýðinn var, saklausa lambið, son Guðs einn, af synd og lýtum klár og hreinn.
7. Þó mátti ei það eðla tréangurlaust vera á jörðunne. Guðs reiðistormur geisa vann. Gekk því refsingin yfir hann.
8. Ef þú spyr að hvað valda vann,vildi Guð láta saklausan soninn komast í sorgir þær, sem honum þó var hjartakær,
9. þú skalt vita að visnað trévar mannkyn allt á jarðríke, ofan að rótum uppþornað, ávöxt ranglætis færði það.
10. Skaðsemdartréð, sem skemmdi jörð,skipaði drottins reiði hörð upphöggva svo það ekki þar akrinum sé til hindrunar.
11. Vor Jesús mönnum vægðar bað.Vinnast mátti ei að fengist það utan hann tæki upp á sig illvirkjagjöldin hryggilig.
12. Herrann íklæddist holdi þá,hingað kom til vor jörðu á. Visnaðri eik gafst vökvan góð þá varð úthellt hans dýra blóð.
13. Saklaus því leið hann sorg og háð,syndugt mannkyn svo fengi náð. Hið græna tréð var hrakið og hrist. Hér af það visna blómgaðist.
14. Guðs dýrðarsæti sitt hold ísonurinn mátti ei hefja því fyrr en í heimi harða neyð hafði þolað og krossins deyð.
15. Ó, hvað manns hold er heimsku fyllt,hræðilega úr máta villt, viljandi í löstum liggur það, leikur sér alls kyns glæpum að.
16. Margir ætla, fyrst ekki straxáfellur hefndin sama dags, drottinn þá aldrei muni meir minnast á það sem gjörðu þeir.
17. Því góða trénu þyrmt var sístþurrum fausk mun þá bálið víst. Hafi faðirinn hirt sinn son hefndar mun þrællinn eiga von.
18. Ef nú Guðs mildin ástsamligóhegnda, sál mín, líður þig hans þolinmæði haltu hér hjálpræðismeðal gefið þér.
19. Visnað tré eg að vísu er.Vægðu, réttlætis herrann, mér. Gæskunnar eikin, græn og fín, geymdu mig undir skugga þín.
20. Von er að mér sé mótkast víst.Mun eg umflýja dauðann síst. Holdið má ei fyr utan kross eignast á himnum dýrðar hnoss.
21. Tæpti eg mínum trúarstafá tréð sem drýpur hunang af. Sjón hjartans öllu angri í upplýsist nær eg smakka á því.
22. Þegar mér ganga þrautir nærþér snú þú til mín, Jesú kær. Hjartað hressi og huga minn himneskur náðarvökvi þinn. Athugagreinar
Amen
(Sjá Passíusálmar 1996, bls. 142–145) |