Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Passíusálmar 44Það sjöunda orðið KristíBálkur:Passíusálmar
Fyrsta ljóðlína:Hrópaði Jesús hátt í stað
Höfundur:Hallgrímur Pétursson
bls.40v–41v
Viðm.ártal:≈ 1650
Tímasetning:1659
Flokkur:Sálmar
Skýringar
Með lag: Herra Guð í himeríke
Annað lag við þennan sálm er einnig undir lagboðanum: „Vertu Guð faðir, faðir minn“. Tíunda og nítjánda vers eru birt sem sjálfstætt kvæði, „Guðs hönd“, í Skólaljóðum. 1. Hrópaði Jesús hátt í stað,holdsmegn og kraftur dvínar: Eg fel minn anda, frelsarinn kvað, faðir, í hendur þínar.
2. Þú, kristinn maður, þenk upp áþíns herra beiskan dauða; að orðum hans líka einninn gá, eru þau lækning nauða.
3. Jesús haldinn í hæstri kvöl,hlaðinn með eymdir allar, dapurt þá að kom dauðans böl drottin sinn föður kallar.
4. Herrann vill kenna þar með þér,þín ef mannraunir freista, góðlyndur faðir Guð þinn er, gjörir þú honum að treysta.
5. Fyrir Jesúm þú fullvel máttföður þinn drottin kalla, enn þó þig krossinn þvingi þrátt það mýkir hörmung alla.
6. Eins og faðirinn aumkar sigyfir sitt barnið sjúka so vill Guð einninn annast þig og að þér í miskunn hjúka.
7. Einninn sýna þér orð hans kláródauðleik sálarinnar. Þó kroppurinn verði kaldur nár, krenkist ei lífið hennar.
8. Hvar hún finnur sinn hvíldarstaðherrann sýnir þér líka. Hönd Guðs þíns föðurs heitir það; hugsa um ræðu slíka.
9. Viljir þú eftir endað lífeigi þín sál þar heima undir hönd drottins hér þá blíf, hans boðorð skaltu geyma.
10. Láttu Guðs hönd þig leiða hér,lífsreglu halt þá bestu. Blessuð hans orð, sem boðast þér, í brjósti og hjarta festu.
11. Hrittu ei frá þér herrans höndhún þó þig tyfta vildi, legg heldur bæði líf og önd ljúflega á drottins mildi.
12. Hér þegar mannleg hjálpin dvín,holdið þó kveini og sýti, upp á hönd drottins augun þín ætíð með trúnni líti.
13. Að morgni og kvöldi minnst þess vel,málsupptekt láttu þína: Af hjarta eg þér á hendur fel, herra Guð, sálu mína.
14. So máttu vera viss upp á,vilji þér dauðinn granda, sála þín mætir miskunn þá millum Guðs föðurs handa.
15. Hún finnur ekkert hryggðarstríð,hörmung né mæðu neina, í friði skoðar ætíð blíð ásjónu drottins hreina.
16. Eftirtekt mér það einninn jók,er eg þess gæta kunni, andlátsbæn sína sjálfur tók son Guðs af Davíðs munni.
17. Bæn þína aldrei byggðu fastá brjóstvit náttúru þinnar. Í Guðs orði skal hún grundvallast; það gefur styrk trúarinnar.
18. Vér vitum ei hvörs biðja ber,blindleikinn holds því veldur. Orð Guðs sýnir þann sannleik þér, sæll er sá þar við heldur.
19. Vertu, Guð faðir, faðir minní frelsarans Jesú nafni. Hönd þín leiði mig út og inn so allri synd eg hafni.
20. Höndin þín, drottinn, hlífi mér,þá heims eg aðstoð missi en nær sem þú mig hirtir hér, hönd þína eg glaður kyssi.
21. Dauðans stríð af þín heilög höndhjálpi mér vel að þreyja. Meðtak þá, faðir, mína önd, mun eg svo glaður deyja.
22. Minn Jesú, andlátsorðið þittí mínu hjana eg geymi. Sé það og líka síðast mitt þá sofna eg burt úr heimi. Athugagreinar
Amen
(Sjá Passíusálmar 1996, bls. 176–181) |
