SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Passíusálmar 31Prédikun Kristí fyrir kvinnunumBálkur:Passíusálmar
Fyrsta ljóðlína:Fólkið sem drottni fylgdi út
Höfundur:Hallgrímur Pétursson
bls.31r--32r
Viðm.ártal:≈ 1650
Tímasetning:1659
Flokkur:Sálmar
Skýringar
Tón: Sá frjáls við lögmál
1. Fólkið, sem drottni fylgdi út,fylltist margt angri hörðu. Kvinnurnar grétu sárt með sút sem hans kvöl aumka gjörðu.
2. Sneri til þeirra son Guðs sér,sagði þá herrann mætur: Gráti þér ekki yfir mér, ó, Jerúsalems dætur.
3. Sona yðra og eigin eymdeflaust þér gráta megið. Nálgast sú tíð, sem nú er geymd, nær þér harmandi segið:
4. Sæl nú óbyrjan barnlaus erog brjóst þau ei sogin vóru. Hrynji yfir hæðir og björgin stóru.
5. Ef gjört er so því græna trégeta hvör til þess næði hvað hið þornaða þá mun ske. Það frá eg Jesús ræði.
6. Ó, hvað veraldar virðing ervölt og svikul að reyna. Gæt þess, mín sál, og sjáðu hér sannprófað dæmið eina.
7. Á pálmasunnudag sjálfur innson Guðs í borg nam ríða. Ástvinir hans það sama sinn sungu lof án alls kvíða.
8. Fám dögum síðar sjálfur útsærður með kross nam ganga. Það hlutu hans vinir að sjá með sút, sorg hjartans báru stranga.
9. Hafi so verið völt og fláveröldin herra sínum hvörs má sér vænta þrællinn þá? Þess gæt í huga þínum.
10. Þeim sem hún býður blíðleik sinnbúin er sorgin mesta. Hirtu því aldrei huga þinn við hana, mín sál, að festa.
11. Sannlega skyldugt segi eg mérsára þá kvöl að gráta sem, drottinn Jesú, þungt að þér þrengdi í allan máta.
12. Samt er þér ekki þént með þvíþó eg þig aumka vildi. Eilífa hátign ertu í upphafinn, Jesú mildi.
13. Þar má nú heldur aukast afangur samvisku minnar, orðsök eg til og efni gaf allrar hörmungar þinnar.
14. Erfiði hef eg aukið þérofþungt með syndum mínum. Glæpanna, sem eg gjörði hér, galstu á holdi þínu.
15. Hræðist eg mér sé hulin geymdsú hefndarpínan stranga því eg vann til að eilíf eymd yfir mig skyldi ganga.
16. En þó gleð eg mig aftur viðávöxtinn kvala þinna. Þar af öðlast eg frelsi, frið og forlát synda minna.
17. Angistin sár og sorgarlát,er sál helst þjáði mína, snýst í fögnuð og fegingrát fyrir þá miskunn þína.
18. Bið eg nú, Jesú blíði, þig,sem bót mér gjörðir vinna: Lát öngvan gjalda eftir mig illsku né synda minna. Athugagreinar
Amen
(Sjá Passíusálmar 1996, bls. 138–143) |