Prédikun Kristí fyrir kvinnunum | BRAGI
Bragi, óðfræðivefur

Söfn

Íslenska
Íslenska

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Passíusálmar 31

Prédikun Kristí fyrir kvinnunum

PASSÍUSÁLMAR
Fyrsta ljóðlína:Fólkið sem drottni fylgdi út
bls.31r--32r
Bragarháttur:Aukin ferskeytla án forliðar
Viðm.ártal:≈ 1650
Tímasetning:1659
Flokkur:Sálmar

Skýringar

Tón: Sá frjáls við lögmál
1.
Fólkið, sem drottni fylgdi út,
fylltist margt angri hörðu.
Kvinnurnar grétu sárt með sút
sem hans kvöl aumka gjörðu.

2.
Sneri til þeirra son Guðs sér,
sagði þá herrann mætur:
Gráti þér ekki yfir mér,
ó, Jerúsalems dætur.

3.
Sona yðra og eigin eymd
eflaust þér gráta megið.
Nálgast sú tíð, sem nú er geymd,
nær þér harmandi segið:

4.
Sæl nú óbyrjan barnlaus er
og brjóst þau ei sogin vóru.
Hrynji yfir hálsarner,
hæðir og björgin stóru.

5.
Ef gjört er so því græna tré
geta hvör til þess næði
hvað hið þornaða þá mun ske.
Það frá eg Jesús ræði.

6.
Ó, hvað veraldar virðing er
völt og svikul að reyna.
Gæt þess, mín sál, og sjáðu hér
sannprófað dæmið eina.

7.
Á pálmasunnudag sjálfur inn
son Guðs í borg nam ríða.
Ástvinir hans það sama sinn
sungu lof án alls kvíða.

8.
Fám dögum síðar sjálfur út
særður með kross nam ganga.
Það hlutu hans vinir að sjá með sút,
sorg hjartans báru stranga.

9.
Hafi so verið völt og flá
veröldin herra sínum
hvörs má sér vænta þrællinn þá?
Þess gæt í huga þínum.

10.
Þeim sem hún býður blíðleik sinn
búin er sorgin mesta.
Hirtu því aldrei huga þinn
við hana, mín sál, að festa.

11.
Sannlega skyldugt segi eg mér
sára þá kvöl að gráta
sem, drottinn Jesú, þungt að þér
þrengdi í allan máta.

12.
Samt er þér ekki þént með því
þó eg þig aumka vildi.
Eilífa hátign ertu í
upphafinn, Jesú mildi.

13.
Þar má nú heldur aukast af
angur samvisku minnar,
orðsök eg til og efni gaf
allrar hörmungar þinnar.

14.
Erfiði hef eg aukið þér
ofþungt með syndum mínum.
Glæpanna, sem eg gjörði hér,
galstu á holdi þínu.

15.
Hræðist eg mér sé hulin geymd
sú hefndarpínan stranga
því eg vann til að eilíf eymd
yfir mig skyldi ganga.

16.
En þó gleð eg mig aftur við
ávöxtinn kvala þinna.
Þar af öðlast eg frelsi, frið
og forlát synda minna.

17.
Angistin sár og sorgarlát,
er sál helst þjáði mína,
snýst í fögnuð og fegingrát
fyrir þá miskunn þína.

18.
Bið eg nú, Jesú blíði, þig,
sem bót mér gjörðir vinna:
Lát öngvan gjalda eftir mig
illsku né synda minna.


Athugagreinar

Amen

(Sjá Passíusálmar 1996, bls. 138–143)