Hulda - Unnur Benediktsdóttir Bjarklind 1881–1946

Hulda var skáldanafn Unnar Benediktsdóttir sem fædd var 6. ágúst 1881 á Auðnum í Laxárdal í Suður Þingeyjarsýslu, dóttir Benedikts Jónssonar bónda þar og konu hans, Guðnýjar Halldórsdóttur. Hún átti heima á Auðnum  til 22ja ára aldurs. Árin 1903 og 1904 stundaði hún nán hjá einkakennurum í Reykjavík og lærði þar bæði ensku, þýsku og frönsku. Hún giftist síðan Sigurði Sigfússyni frá Halldórsstöðum í Reykjadal og tóku þau sér ættarnafnið Bjarklind. Þau bjuggu á   MEIRA ↲

Hulda var skáldanafn Unnar Benediktsdóttir sem fædd var 6. ágúst 1881 á Auðnum í Laxárdal í Suður Þingeyjarsýslu, dóttir Benedikts Jónssonar bónda þar og konu hans, Guðnýjar Halldórsdóttur. Hún átti heima á Auðnum  til 22ja ára aldurs. Árin 1903 og 1904 stundaði hún nán hjá einkakennurum í Reykjavík og lærði þar bæði ensku, þýsku og frönsku. Hún giftist síðan Sigurði Sigfússyni frá Halldórsstöðum í Reykjadal og tóku þau sér ættarnafnið Bjarklind. Þau bjuggu á Húsavík frá 1906 til 1935. Heilsu Huldu var þá mjög farið að hraka og fluttu þau þá til Reykjavíkur og þar dó hún 10. apríl árið 1946.
   Hulda byrjaði snemma að yrkja og var hún einn af frumkvöðlum nýrómantísku stefnunnar og segja má að hún hafi endurreist þuluformið á tuttugustu öldinni. Hún fékkst einkum við ljóðagerð en skrifaði einnig smásögur og skáldsöguna Dalafólk. Hulda fékk verðlaun fyrir hátíðaljóð sitt, Hver á sér fegra föðurland, í tilefni af stofnun lýðveldisins 17. júní 1944.
   Þessar ljóðabækur komu út eftir Huldu:

Kvæði 1909,
Syngi, syngi svanir mínir 1916,
Segðu mér að sunnan 1920,
Við yzta haf 1926,
Þú hlustar Vár 1933,
Söngur starfsins 1946,
Svo líða tregar 1951.

   ↑ MINNA