SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Haraldur Hjálmarsson frá KambiFIMMTÁN LAUSAVÍSUR
Haraldur var fæddur á Hofi á Höfðaströnd, sonur Hjálmars Þorgilssonar og konu hans, Guðrúnar Magnúsdóttur. Haraldur missti móður sína á fyrsta ári. Hjálmar, faðir hans flutti að Kambi í Deildardal 1913 og þar ólst Haraldur upp og var jafnan kenndur við þann bæ. Á fullorðinsárum vann hann ýmis störf bæði í Skagafirði og á Siglufirði en síðast var hann bankaritari í Útvegsbankanum í Reykjavík. Haraldi þótti sopinn góður og fáir hafa ort jafnvel um kynni sín við Bakkus og hann. Árið 1992 var kveðskapur hans gefin út á bók. Björn Dúason safnaði efni til hennar og skrifar „Aðfaraorð“ en Hjalti Pálsson ritar þar um ævi Haralds, „Haraldur Hjálmarsson frá Kambi (1908–1970)“. (Sjá Ljóð og lausavísur – Hagyrðingur af Höfðaströnd, Akureyri 1992)
Haraldur Hjálmarsson frá Kambi höfundurLausavísurAf tilhlökkun titrar minn barmurBrennivín er bezti matur Byrðar lífsins ber ég hátt Eg er blankur yfirleitt Ég drekk fremur faglega Ég drekk til þess að lifa og lifi til að drekka Ég hætti að drekka í hálfan mánuð hérna um daginn Haraldur er á því enn Hátt og hvelft er á þér enni Hundrað prósent hef ég þrótt Ljóð mín eru lítils verð Nú er foldin föl á brá Undarlega í mig leggst Það er ekkert þjóðartjón Þessi kjáni þykist maður, |