Afmæliskveðja frá Kristjáni Jónssyni Snorrastöðum til Júlíusar Jónssonar, Hítarnesi, 85 ára

Fyrir fimm og áttatíu árum
við ungbarnsvöggu heilladísin stóð
og spáði fyrir byr á lífsins bárum,
brosi morguns, aftansólarglóð.
Þetta barn varð manndómsdrengur merkur
og marga stöku listilega kvað.
Í öllu starfi ötull bæði og sterkur.
Við erum nú í dag að hylla það.

Hann Júlíus var aldrei efans maður
og enginn veifilskati á lífsins braut.
Leysti oft vanda einn og orkuhraður,
sem yrði mörgum tveimur mönnum þraut.
En fjótt ég lýk hér fátæklegum orðum,
þó frásögn mætti þylja endalaust.
Hann stígur enn í ístað líkt og forðum
og upp í hnakkinn svífur létt og traust.